SKITET GREKËT E PELLAZGËT

 SKETET E PELLAZGËVE

Henri Mathieu: "Sundues të vendeve në mes Detit Kaspik e Krimes, Skitët zgjërohën pastaj edhe kah Perendimi, ku fiset e tyre pushtuan Kimerinë (Krime) që i dhân emrin Taurida dhe provincat në Veri të Pont-Euksumit; mirëpo pushtimet e tyre nuk u ndalen në Danub, dhe, në kohëra që është e pamijtun të percaktohen, ata versulen në Traki dhe që nga atje në Maqedoni dhe Epirë ku dhe kalojnë në Greqi me emrin e Pellazgëve."

Henri Mathieu:<< Prejardhja e përbashkët e Skitëve dhe e Grekve është dëshmuar si nga traditat e tyre të njajta, si nga rrëfimet historike, nga ngjajshmëria e gjuhës së tyre si dhe nga perngjamja e tyre fizike dhe veseve të tyre, tregon arsyejet pse shumica e emrave dhe toponimeve të Greqisë primitive gjëjnë kuptimin e tyre në gjuhën shqipe>>.

Dhe për habin e tonë, vetëm se ata njerëz të vetquajtur studiues e albanolog si Arefi, Kocaqi, Niko Stilo, Besir Bajrami, Etnor Canaj, Skender Hushi dhe disa tjerë, perzihen ne këto gjurmime pa e ditur asnji fjalë të skitishtës apo greqishtës së vjetër, që është nji sllavishte e vjetër por që këtyre iu tingllon si shqipe pellazgjishte, pa e ditur se po këta pellazgët ishin skitë e që flisnin gjuhët indo-skito-balto-sllavishte, të ardhur nga veriu i Danubit e jo si e besojnë ata se gjoja këta pellazgët paskan pjellur nga dheu i Ballkanit, mbrapshtira fëmijnore....e perjashtojnë mendimin e Akademis sonë si dhe të gjithë atyre shqipëtarve tjerë nga Kosova e rrethina të cilët i shmangen kësaj loje sepse, ata e dijnë bukur mirë se çfarë rrënjësh fshifen pas fjalës "mbështjello" apo pas fjalës "kopsht" por, ky ekipi i vetquajtur albanolog vijon e mirret me fantezit e tyre, gjoja se këta paskan zbuluar se kjo "greqishtja e vjeter" paska kén pellazgjishtja e jo Hindo-Skitishtja ?

Me nji fjalë, këta të vetëshpallur albanolog çojnë ujë në mulli t'armikut, dhe, në vend se ta mbyllnin gojen këta e hapin e pallin si gomari kur mbetet me dy këmbet në baltë "hurra" gjoja se kanë zbulua diçka t're e gjoja se Akademia jonë na paska kenë çorré...?

Si përfundim, siç e thotë edhe vepra e të madhit Çabej, këta njerëz mashtrojnë veten e tyre dhe më e keqja, mashtrojne edhe të tjerët.

================================

Kjo do thotë se; nuk mund të ishe Pellazgë sikur të mos ishie më parë Skitë, njashtu si edhe Serbët, Kroatët, nuk mund të ishin serbë e kroat si mos t'ishin më parë sllavë !

Njashtu edhe Pellazgët, derisa jetonin sipër Danubit u quajten Skitë, pasi që vërshuan Gadishullin si Sllavët që vershuan edhe këta si Skitët dikur rreth 3000 vite para Sllavëve, posa erdhen në këtë Gadishull u quajten Parballian e më vonë u ndajten prej tyre edhe Akeanët që moren pjeset bregdetare të Egjeut kurse Skitët tjerë mbeten Pellazgë ku nga autorët e vjetër ishin skitë, perndryshe i njëjti popull skito- pelkazgë, njashtu siç u ndajten serbët e kroatët më vonë dhe më nuk quheshin sallavë pour me emra të tyre të veçant etnikisht si dhe me dialekte, njashtu edhe Skitët perfunduan në ndarje etnike gjuhesore serbo- kroate si tek hellenet Parballiane dhe Akeane dikur e tani hellene- arvanite.

1.) "grua" i përgjigjet "graja" mirëpo Graja* i pergjogjet edhe skitishtës; kraja=graja( të skajshmit, ata që jetonin buze detit, ose "parballjanët" ose"perballjan" krajan, grajan...si ukrajan, ukraia, ukrajna, ukrajina.

Pukevilli: "Kjo deshmonë se, banorët e vjetër të Epirit ishin me prejardhje nga Kaukazi, dhe se pasardhesit e tyre mbajnë sot emrin e albanve dhe flasin një gjuhë që i afrohët gjuhës perse."

Pukevilli: "Disa historianë, për të spjeguar këtë ngjajshmëri, i nxjerrin shqipëtarët e sotëm nga Skitët albanian deportuar nga Kaukazi në Iliri nga Pompeu."

Pukevilli: "Sipas këtyre autorve, Pompeu paska ekzekutua nji rrugëtim mbi 1400 kilometra duk kaluar shtigje aqë të vështira për të vendosur aty në Greqi nji popull armik tek këta vendasë të cilët ishin në luftë me Romakët..."

Pukevilli: <Napejët> e Epirit kanë pa dyshim të njejten prejardhje si Napejt e Skitisë emruar nga Plini: në dy rastet, si njëri dhe tjetri janë të vëndosur në bregun e nji lumit të këtyre dy vendeve të largëta që mbajnë emrin Taras."

Thucididi permend nji fis trakas që quhej <Daj> që jetonte në rrethin e Rodopeve, poashtu Pozaniasi këtyre <Dajve> të Tukididit iu jep emrin <Menaj> ose populli Men, por, ka patur edhe në Skiti nji fis me emrin Men, kurse Jeremija flet për Menët tjerë që jetonin buzë Eufratit. 

Shumica e emrave të qyteteve në Traki mbahen edhe në Kaukaz ose në Kalde(shalde)...

Ne gjejmi në gjeografin e vjetër të Maqedonisë ALBANJAN, SIR e PART..."

"Trakët siaps Ptolemeut ishin me prejardhje nga Kaukazi, ku emri i tyre vinte me siguri nga Trakitët e Skitisë përmendur nga historia e lashtë. Ovidi e Straboni tregojnë se, të gjithë Trakët ishin Skitë dhe flisnin të njajten gjuhë.Disa autor Trakët i nxjerrin nga Tirasi, i shtati djal i Jafetit, (mitik e jo historik) disa tjerë nga Trase, i biri i Titanit. Etieni i Bizantit thotë se në mesin e popullit Trokmi kishte Edoni e Sirët, si në Kaukaz. Herodoti iu jep emrin Pallazgë atyre banorve breûgdetarë të Trakisë. I vendos afër Sapejve kurse Plini këta Sapejt i gjen në Kaukaz, që jetonin sipër Abasgëve."

Fjala "brek", (brekët):

Pergjigjie Dr.Arefit:

Skitët mbanin një lloj veshje prej lëkure që grekët e quanin "braka" ;

angl. broek, skandinavët "brok" perndryshe furka, (latin.) "braka"

"tubraka"

"deoh-brék" (ang-s.)

në gjuhën perse e sllave;

"shalvara"

"shallvare" turk.

Edhe këtu Arefi i fsheh brekët e Skitëve dhe i bën që janë shqiptare derisa e tërë bota e di se kjo ishte një veshje Skite, pse e fsheh Arefi këtë, pse manpulon dhe mashtron rreth Skitëve, stërgjyshve të Pellazgëve që flisnin gjuhët Balto-sllave ?

Ti analizojmi pra qëndrimet e Arefit dhe të Budimirit; si ka mundësi kjo që, qe të dy këta aotorë e maskojnë emrin "Skitë" dhe në vend të tyre zëvendsojnë me emrin e Pellazgëve ?

Sado bukur do na dukëshin citimet e Budimirit për Pellazgët dhe pasardhsit e tyre shqiptarët, (njësoj si Adamidi e Arefi) si bie fjala, për fjalën ilire "qerk" që kaloi edhe tek latinishtja si "cirk" =gjiro apo "korzo" që do thotë "rreth",

Budimiri na qon të kroni për të pirë ujë e pastaj kthehet e na le me gishta në goj pa pirë ujë fare, sepse, fjala =qerk= edhe kjo na del indo-europiane e jo vendase, edhe se është e vertetë se, ende edhe sot themi, "po e bëjë një gjiro" ose "po ia japi një qérkqark" ka kuptimin e njëjtë, "po e bëj një rreth" si "rreth e perqark" ku rrënja e kësaj fjales "qérk" shkon edhe deri tek anglo-saksonët, "rechercher" me kerkue diçka për rrethë, "po kérk-oj, =qerkare/kerkare, "qarkore" po kérkoj rreth e rrotull..etj..

Pra, përmes fjalës indo-skitishte, apo pellazgishtes së vjetër Budimiri nis e na pelqen neve, gjoja se, i do fort shqitarët ai, si thonë në popull; "pa e dhan t'dhimshmen, sun e merrë t'kajshmen" njashtu edhe Arefi si Budimiri, që të dy syrin e kanë tek e njëjta gjë e kajshme, Pellazgët, ku gjuhës shqipe ia japin të gjitha të mirat por, në fund, gjitha këto te mira shkojnë në mullirin e sllavishtës permes skitishtës së lashtë, kurse Arefit i mbetet si kundër argument për t'iu përgjgjur Budimirit vetëm se arabishtja, se, nuk e di asnjë fjalë sllave !

Apo edhe me rastin tjetër ku bëhët fjala për lumin "Strimon" që Arefi e shtremon dhe e bën "i shtremti" lumi i shtrembruar leqe leqe"..Deri me sot, as mbi harta as mbi tokê, nuk kam parë ndokund një lumë të "pa shtremtë" por të gjithë lumenjë e Shqipërisë e të Ballkanit janë të shtrembruar kurse për Arefin dhe logjikës së tij, vetëm Strimoni qënka i shtrembruar kurse tjerët lumenjê na qënkan të drejtë apo jo ?...

Toponime të ngjajshme të lumejve i hasim edhe në Poloni e Skandinavi, pra, në të gjitha ato vende ku shkelen Skitët, si; 

"Le nom slavon et germanique du =Strymon(Strimon) = en Polonais =Strzumien, en Scandinave= Strœm, Straminen, Straum, etc, (pa e harruar Strumnica me (dhe perfundimet me -itza- tiza në gjithê Ballkanin, si "fushtica" "tica" podalishta" "zabelishta" "smollishta" "sejishta") figure comme un monument isolé de quelques établissements effacés par le temps." (Malte Brune)

"Nous avons vérifié que plusieurs noms dominants dans la Thrace ne se trouvent pas en Illyrie ni en Macédoine, entre autres =bria=qytet, ville; para=(vend i ngritur) lieu élevé."

Les terminaisons en =tiza=, ainsi que celles en =dura= ou =ara=, appartiennent spécialement aux =Thraces-Gètes.

Nous croyons que l'illyrien était une =branche distincte du Thrace=, si il ne formait pas une famille à part.

===========================

...sikur të ishin këto toppnime në gjuhën arabe ndoshta do ia arrinte ti deshifronte, Arefi e kupton arabishten mirë por jo balto-slavishten që është indo-europiane, prandaj dhe pyesim veten; si ka mundësi kjo që një njeri si Arefi të kyçet në këtë fushë që nuk është e tija ?

Nga mosdija e gjuhës sllave Arefi e Kocaqi qojnë ujë në mulli të huaj, Arefi këtu fiset e famshme kaukaziane i nxjerrë frigjiane edhe këta si pellazgë me emrin : "Mushki" nga asirianët, kurse në kaukaz njihën me emrin "Mes'ki" apo (moçni)= Mushki, "mushkarcat" "mush-karacat" që do thotë si njëra si tjetra, janë ëmra me rrënjë sllave-skite, (moçni=burra të fort) i <moçmi> ne shqip, njësoj këtë dukuri të mosdijes e hasim edhe sot në Shqipëri ku gjëjmi termin "Muzhak" =(burrë i fort) që edhe kjo "burr" është skitishte poashtu thonin për një djal trim=burr= dhe do humbasish kohën për ta bindur dike atje si me Arefin e Kocaqin se, këta ëmra kanë rrënjë jo nga shqipja as sllavishtja, sadoqë mundohën ata te të bindin se, është në gjuhën shqipe puro pellazge...është pra humbje kohe ti ndjekish ata kur i ke te gjitha te shkruara tek skitët !

Nga pakujdesija e Arefit, ndoshta dikush tjetër mund të shtoje se; "pra, as në këto vende të Ballkanit ku dikur jetonin ilirët, nuk paskanë lidhje me shqiptarët e sotshëm", si kundër pergjigjie për krahasimin që bën ai në mes të rusve sllavë e Skitëve, stergjyhve të tyre të lashtë që jetonin po në këto troje ku jetojnë edhe sot sllavët përtej Danubit.

Arefi në një paragraf tjetër në faqen (p.102) duke cituar G.Poisson, ku ai thotë se, "formimi i gjuhëve sllave ishte prej Skitve dhe Sarmatve ku ata sollen në Europë veçorin gjuhësore të panjohur deri atëherë, qëllzoren."

Të njëjtat mendime për botën pellazge i ka thënë më parë edhe Milan Budimiri qysh para 60 vitësh, njësoj si i thotë edhe sot Arefi, mirëpo Budimiri i permend nganjëherë disa fjalë të shqipës, pa e cekur kurrë se janë fjalë shqipe(Albanska reç) por e thotë me fjalë fyese; "nashi shiptari" (shqiptarët tonë) "shiptarska reç dritë=dan" (fjala "ditë"), e thotë ai, është dëshmi e madhe sepse kjo gjuhë e ka ruajtur fjalën e vjetër indo-europiane "dritë" që e gjejmi edhe në sllavishte "su-ditë" (ditë-gjykimi) ku sipas një gjuhëtari, kjo fjalë flitet ende edhe sot në disa territore të Kaukazit."

Shife njëherë këtu se me çfarë mënyre dinake sillet studiuesi serbë, ku Pellazgët i paraqet si cimentim i shqipës dhe sllavishtes së vjetër, pa e cekur fare se, këtë rol e luajten ndermjetsuesit Skitë, pra Budimiri si edhe Arefi, që të dy;gjuajn gurin e fshefin dorën.

i gjithë Ballkani deri në Kretë ka folur skito-sllavishtë (indo-europiane) e thotë Budimiri.

i gjithë Ballkani deri në Kretë ka folur pellazgjishtë, e thotë Arefi!

Arsyetimi i Arefit është se; 

Arefi e thotë se: "sllavët erdhen në këto vende vetëm se pas shekullit të VI-të pas Krishti (që e dinte këtë edhe gjyshja ime) edhe pa doktorratur…

Budimiri thotë se: "shqiptarët kanë gjuhën indo-europiane të Pellazgëve, (që ai i quan Pellasti) dhe se janë të një gjuhe si balto-sllavishtja !

Fjalen "gardh" që Arefi e perhap edhe deri atje në Frigji në qytetin Gordion në Azië të Vogël e Kretë ku Budimiri poashtu edhe ai e argumenton se kjo është fjalë sllave prej rrënjës "gradi" e që edhe kjo ka rrënjët nga gjuha indo-europiane, por që kupimin e ruan sllavishtja me rrënjën: "graditi" (ndërtua) ose "ograditi" "ograda" "ograxha" (rrethekimi shqip) që në relitet është fjalë skite, "gardhi" që shkon deri tek fjalët; "garazhd" (rujtje veturash) e "grazhd" e lopëve, "gardé" "regarder" që baltët i thonë "źard" si "zirdi" ="zidi" (muri) tek rumunët "korde" që i afrohët (gordhe) që ua dhan edhe keltëve e gotve si edhe frankve "zhardë" që shkruhet ndryshe "jardin"=(kopsht* tokë e rrethume me thupra, <gardini> e jo gardh...poashtu si edhe nga "Gardé" = "Gardina", rrjedh edhe "Gardinat", këto ishin kulla apo fortifikata që i ngriti Bizanti si baza për mbikqyrje se mos vinin sulmet e huaja barbare, që latinët i quanin "kastile" por në popull mbeti si rrotullim i vonshëm sllavë "Gradina" në vend se të thuhej "Gardina" =kulla mbikqyerse ose "vezhguese" ruajtëse etj...që asnjëra as tjetra nuk kanë lidhje me shqipen, por neve na mbetet fjala e vetme dhe origjinale shqip; <rrethim>, pa hyrë këtu në detaje tjera se, as rrënja e fjalës për "kopsht" nuk është shqipe por balto-sllave që do thotë; "rrmihje” dheu e që në sllavishte është "kop-anje" mirëpo si ta dije Arefi i shkret edhe këtë se, rrënja e kopshtit që është "kopati" "kopanje" "zakopanje" e "terrnakop-anje" "kop-shtanje"=kopati, copati/kopati/ kopaçit bërë dheun copa-copa, (kopa-kopa) na del shqip si në italiane, "copa" me "coptu" dheun, me prerë "na koma-da", (me ndarë në pjesë) komad-(da)=(darë/dâ/ndarje) rrmihje me (terrnakop) janë skito-balto sllave që hyri edhe në latine, po, nga ku do ta dije Arefi këtë kur, ai njehë vetëm se arabishtën, ka lindyr në Egjiptë.

Qe se ku do na qojnë Arefo-Kocaqet; n'gojén e ujkut....!

Akademia jonë mundohet te na largoje prej këtyre Pellazgeve të Kaukazit kurse Arefo-Kocqet kanë qëllimin të na rikthejne prap aty ku e ka vendosur edhe Aakdemia serbe...si thonë në popull;

"..mule bré, qoni sa ma shum ujë n'mulli t'huaj"...

Për të dëshmur se këta Skitët, ishin po këta banorët e parë të Ballkanit që Arefi i quan Pellazgë kurse Budimiri Pellasti, e që këta ishin në relitet sllavofonë, perzierje njëherë Indo-Skite e pastaj kalojnë në lidhjen balto-sllave popull që pushtoi Ballkanin para Grekë. 

 Të marrim fjalën "polis" qytet që në tërë botën dihet se është greke, por për t'ia plotsuar dëshiren Arefit ne do ta kthejmi me krye mbrapshtë, do ta bëjmi shqipe, duke ditur se, nga letonishtja shtyllave prej lisit iu thonë ( te ne ende thuhet "pilisi" (pi lisi ose prej lisi) "pilisi"=pyje-lisi"= "hunjë, trarë, trena, "lân lisi" që keltët si dhe frankët i'u thonë "Piloti" (shtylla apo hunjë/hunj lisi) apo "pûtra lisi" e që grekët e kthyen në "Polisi"= qyteti, sepse, dihet se, vendbanimet ndertoheshin dikur prej hujve (trarit) = putre=(butre) si Butrin, Butrinta=Putrinat, vendbanime prej shtyllave të lisit, Putrinopolis=Butrintopolis, të lisit të pyjeve, pra, fjala në gjuhën balte dëshmon këtu se, edhe pyellit i thoshin dikur "pilié-lisi" që në shqipe është= "pyll-lisi" pyllnajat, ne standarte pyje (hunjë prej pyjeve me lisa) dhe tani të themi ne se, grekët na e vodhen edhe <hunin> (shtyllat edhe lisat edhe pyellin) për të ndertuar fjalën <Polis> apo ua vodhen gjuhëve skito-balte ?

<The Pelasgians were of Sclavonian origin..> ?

John Will Donaldson: < It has been proved that the Sarmatians belonged to the parent stock of the Sclavonians; and we find in the Sclavonian dialects ample illustrations of those general principles by which the Scythian languages seem to have been characterised. Making a fresh start from this point, we shall find an amazing number of coincidences between the Sclavonian languages and the Pelasgian element of Greek and Latin: most of these have been pointed out elsewhere1; at present it is only necessary to call attention to the fact.

So that, whichever way we look at it, we shall find new reasons for considering the Pelasgians as a branch of the great Sarmatian or Sclavonian race.

The Thracians, Getas, Scythse, and Sauromatte, were so many links in a long chain connecting the Pelasgians with Media; the Sauromataa were at least in part Sclavonians; and the Pelasgian language, as it appears in the oldest forms of Latin, and in certain Greek archaisms, was unquestionably most nearly allied to the Sclavonian: we cannot, therefore, doubt that this was the origin of the Pelasgian people, especially as there is no evidence or argument to the contrary.

But, to return to Italy, who were the old inhabitants of that peninsula?

Whom did the Pelasgians in the first instance conquer or drive to the mountains?

What was the origin of that hardy race, which, descending once more to the plain, subjugated Latium, founded Rome, and fixed the destiny of the world ?

Burimi; Varronianus: a critical and historical introduction to ethnography.

Par John Will Donaldson.

<Pellazgët ishin me origjinë sklavoniane..> ?

John Will Donaldson: <Është vërtetuar se sarmatët i përkisnin trungut mëmë të sklavonianëve; dhe në dialektet sklavoniane gjejmë ilustrime të shumta të atyre parimeve të përgjithshme me të cilat duket se janë karakterizuar gjuhët skite. Duke filluar nga kjo pikë, do të gjejmë një numër të mahnitshëm koincidencash midis gjuhëve sklavoniane dhe elementit pellazg të greqishtes dhe latinishtes: shumica e këtyre janë theksuar diku tjetër1; për momentin është e nevojshme vetëm të tërheqim vëmendjen për këtë fakt.

Kështu që, nga cilado anë ta shohim, do të gjejmë arsye të reja për t'i konsideruar pellazgët si një degë të racës së madhe sarmatiane ose sklavoniane.

Thrakët, Getët, Skithët dhe Sauromatët ishin kaq shumë hallka të një zinxhiri të gjatë që lidhte pellazgët me Medianët; Sauromatët ishin të paktën pjesërisht sklavonianë; dhe gjuha pellazge, siç shfaqet në format më të vjetra të latinishtes dhe në disa arkaizma greke, ishte padyshim më e afërta me gjuhën sklavoniane: prandaj nuk mund të dyshojmë se kjo ishte origjina e popullit pellazg, veçanërisht pasi nuk ka prova ose argumente që dëshmojnë të kundërtën.

Por, për t'u kthyer te Italia, cilët ishin banorët e vjetër të atij gadishulli?

Cilët i pushtuan ose i dëbuan pellazgët në fillim në male?

Cila ishte origjina e asaj race të fortë, e cila, duke zbritur përsëri në fushë, nënshtroi Laciumin, themeloi Romën dhe përcaktoi fatin e botës?

Burimi;

 Varronianus: një hyrje kritike dhe historike në etnografi.

Nga John Will Donaldson

=============================